Olivier Swyngedouw, oprichter van HoutSmid, was na meer dan 25 jaar in de ICT-wereld niet meer professioneel gelukkig. Hij waagde een sprong en ging voor iets totaal anders. “Volg je hart en ga niet voor het geld want je zal het niet volhouden.”
“Hoe hoger ik in de hiërarchie kwam, hoe minder appreciatie er was”
Swyngedouw maakte op zijn eenenvijftigste een voor velen onlogische carrièreswitch van informaticus/manager in dienstverband naar interieurontwerper/meubelmaker op zelfstandige basis. “De rollen die ik vervulde evolueerden over 25 jaar van zeer technisch uitvoerend naar strategisch en leidinggevend. Naarmate ik hoger in de hiërarchie binnen bedrijven en organisaties terecht kwam, hoe hoger de prestatiedruk en hoe minder appreciatie voor wat ik deed. De office-politics, de ratrace, het ellebogenwerk vraten aan me. Kortom, ik stapte ’s morgens met dik veel tegenzin in de wagen om anderhalf uur te forenzen naar kantoor.
Mijn job, mijn beroep gaf me geen voldoening meer. Ik was niet langer technisch bezig, en ik kon mijn creatief brein, mijn inzicht, mijn zijn niet langer kwijt. Maar mijn professionele comfortzone verlaten vergde heel wat lef.”
Hij voegde eraan toe dat het lef ontbrak vooral om de zekerheid van een toch wel behoorlijk inkomen die hij had, in te ruilen voor een beroep in een voor hem onbekende sector en zonder enige professionele ervaring daarin.
Van computers naar meubels
Swyngedouw was altijd al graag bezig met zijn handen. Hij is ook al 20 jaar eigenhandig aan het verbouwen aan zijn 18de eeuwse hoeve en ontbrak dus niet aan technische kennis en inzicht. Hij heeft ook al sinds jaar en dag een zwak voor ons architecturaal erfgoed. “Ik hou van warm en gezellig wonen in een thuis met een ziel eerder dan in een gewoon functioneel huis.”
“Daar mijn beroep me niet langer gelukkig maakte, heb ik middels loopbaancheques van de VDAB een coachingstraject bij een loopbaancoach gevolgd. Op het einde van het traject werd het mij duidelijk iets te doen met dit alles, specifiek als meubelontwerper/-maker. Doch dit was ook voor mij een allesbehalve logische stap, en schrok me zelfs af.”
Volgens Swyngedouw heeft de loopbaancoach hem kunnen inzien wat hem wel gelukkig zou kunnen maken, al heeft deze er niet voor gezorgd de stap te zetten.
Wat heeft jou de stap doen zetten?
“Bij het beëindigen van mijn laatste rol als contractueel ICT directeur bij een lokaal bestuur besprak ik mijn professionele ambities langs de neus weg met de VDAB. Zo kwam ik via dit kanaal in contact met het initiatief “Starterslabo” van Startpunt CV, een organisatie die mensen zoals mezelf relatief risicoloos toelaat gedurende anderhalf jaar een eigen zaak op te starten en te experimenteren. Vooral het risicoarme en de steun van ervaren
coaches bij Startpunt maakte dat ik het aandurfde”.
Hij heeft altijd al steun gekregen van zijn gezin: “Zij weten waartoe ik in staat ben en dat het me gelukkig maakt”, zegt Swyngedouw. “Vrienden vinden het tof, doch trekken al eens een wenkbrauw op. Familie, vooral dan mijn ouders, waren initieel zeer sceptisch, doch beginnen te zien dat het wel eens mijn ding zou kunnen zijn, en geven me dan ook alle mogelijke steun”, voegt hij eraan toe.
Volgens Swyngedouw zou hij nooit de stap gezet hebben zonder de steun van zijn naasten: “die steun is levensnoodzakelijk om die onzekerheid weg te halen.”
Gouden woorden
“Luister naar jouw hart, volg je instinct, doe wat je graag doet. Ga niet voor een voor jou minder aantrekkelijke doch goed betaalde job, want dit hou je echt niet vol. Wanneer je iets niet meer graag doet, stop er mee en doe weer
iets wat jou energie geeft eerder dan vraagt. Als je iets doet wat je graag doet is het niet meer werken maar iets doen wat je graag doet met daar bovenop een inkomen”, “En vergeet niet, je bent nooit te oud om voor je droom te gaan!”
Auteur: Xanthippe Swyngedouw
